Een unieke stad.

1 juli 2014 - Belgrade, Servië

Door Mathieu

27 juni - En toen was het vrijdagochtend! Na een heerlijke nacht in ons goed verzorgde hostel, was het tijd voor een goed ontbijtje. Nadat Roger bij de supermarkt om de hoek wat brood en pasta had gehaald, vulden we onze magen, knorrend van de goede nachtrust. Nadat we gezellig hadden ontbeten was het tijd om de stad in te trekken. Van onze alleraardigste gastheer hadden we gehoord dat er een goede gratis tour door de stad was. Aangezien we de stad al redelijk kenden en we alles ter voet al hadden verkend, wisten we de weg naar de tour. Wij kwamen stipt op tijd aan bij het plein, waar zich inmiddels al een clubje toeristen had verzameld. Enthousiast werden we ontvangen door onze tour guide, een jonge kerel met een typisch Servisch gelaat. Al snel wisten we dat we een goede keuze hadden gemaakt. Onze reisleider wist ons met veel passie te overtuigen van de onmiskenbare charme van de stad Belgrado. Onze vooroordelen die werden gevormd bij de eerste impressie van de stad verdwenen als sneeuw voor de zon. Drie uur lang volgden we trouw onze tourguide door de stad, waarbij we veel te weten kwamen over de turbulente geschiedenis van deze unieke stad. Een stad die het vaakt gebombardeerd was in de geschiedenis van Europa. Een stad overvloedig van verscheidene contrasten. Aan de ene kant een grandioos kantoorgebouw van het welbekende Samsung, aan de andere kant een afgrijselijk gebouw van betonplaten, waar ook nog mensen zouden moeten wonen. Ook kregen we wederom huisgemaakte Rakkia (een plaatselijk drankje) te proeven. Na onze tour guide flink 'getipt' en bedankt te hebben, hebben we heerlijk in het park geluncht en wat bankjes gedeeld met de plaatselijke bejaardenploeg. Na nog wat slenteren door het centrum in de warme zon, keerden we terug naar het hostel. We babbelden wat bij met de gasten, kookten een bescheiden maaltijd en strekten onze benen op de bank. Later hebben we een onvergetelijke avond gehad in het centrum. Belgrado staat namelijk redelijk bekend om de boten in de Donau, waar zich heel veel cafés hebben gevormd. Vergezeld door een Fransman uit het hostel, hebben we heerlijk wat gedronken op het water. Na ook nog kennis te hebben gemaakt met wat plaatselijke jeugd, trokken we tijdens het opgaan van de zon die de volgende dag aankondigde naar het hostel, verlangend naar een paar uurtjes slaap.

1 Reactie

  1. Marijn:
    5 juli 2014
    Jullie leren nog eens wat tijdens een eurotrip. En veel mensen leren kennen, leuk!